Jak powinna wyglądać aktywność fizyczna dzieci i młodzieży? WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) zaleca, żeby dzieci wieku 5 -17 lat miały każdego dnia co najmniej 60 minut ruchu. Aktywność fizyczna obejmuje: zabawy i gry ruchowe, przemieszczanie się czyli ruch lokomocyjny, prace domowe, szkolne lekcje wychowania fizycznego, a także wszystkie inne wspólne aktywności ruchowe z rodziną, szkołą i znajomymi. Tymczasem aktywność fizyczna dzieci i młodzieży spada. Ruch przegrywa z komputerem i smartfonem.
Zalecenia WHO dotyczące ruchu:
- co najmniej 60 minut aktywności fizycznej o umiarkowanej lub wysokiej intensywności, przy czym każda ilość dodatkowej aktywności fizycznej, przekraczająca zalecane minimalne 60 minut, zapewnia dodatkowe korzyści zdrowotne
- większość dziennej aktywności fizycznej dzieci i młodzieży powinny stanowić umiarkowanie intensywne ćwiczenia aerobowe (czyli tlenowe), do których należy włączyć ruch o intensywnym natężeniu, wymagający większych nakładów energetycznych
- co najmniej 3 razy w tygodniu aktywności ruchowe winny być ukierunkowane na wzmacnianie i kształtowanie mięśni i kości, a zatem idealne dla dzieci będą gry i zabawy grupowe lub indywidualne z piłką, bieganie, skakanie, jazda na rowerze, rolkach, czyli zajęcia zwiększające siłę, szybkość i gibkość.
Co się dzieje z organizmem dziecka kiedy nie jest aktywne fizycznie?
- aspekt społeczny: U dzieci z mniejszą aktywnością ruchową zauważono, spadek energii życiowej, dzieci te mają mniejsze umiejętności społeczne niż dzieci aktywne fizycznie. Sport pomaga radzić sobie ze stresem, porażką, rozbudza empatię, asertywność.
- aspekt zdrowotny: Dzieci wychowywane bez ruchu są bardziej podatne na cukrzycę, choroby serca, wady postawy, przeciążenia stawów związanych z siedzącym trybem życia oraz nadwagę, otyłość, depresję, zwiększa się podatność na kompleksy związane z nieprawidłową masą ciała.
Deficyt aktywności fizycznej w Polsce?
Badania jasno wskazują, że w Polsce obecnie mierzymy się ze spadkiem aktywności u dzieci i młodzieży.
Badanie aktywności fizycznej przeprowadzone w 2013 r. i w 2018 r. na grupie dzieci i młodzieży pokazało, że większość nie spełniała zaleceń WHO. Aktywność umiarkowaną, czyli co najmniej 60 minut dziennie aktywności fizycznej przez 7 dni w tygodniu, osiągnęło w 2013 r. tylko ponad 21 proc., a w 2018 r. ponad 15 proc. młodocianych w wieku 11 – 17 lat.
Co wpływa na niską świadomość ruchu?
Nie możemy całej winy przenosić na rozwiązania technologiczne tak popularne i łatwo dostępne w naszym codziennym życiu, które zatrzymują nas na kanapie czy przed biurkiem.
W ostatnich latach sport spadł na dalszy plan w wymiarze priorytetów. Na pierwszym miejscu stawiana jest nauka. Ta nierównowaga jest szkodliwa widzimy to patrząc na współczesne dzieci i młodzież. Nauka i aktywność fizyczna powinny iść ze sobą w parze i wzajemnie się uzupełniać.
Aktywność sportowa dla dzieci stała się dość kosztownym hobby. Większość zajęć pozalekcyjnych poza szkołą to zajęcia odpłatne. Często prowadzone na terenie boisk szkolnych powoduje to zmniejszenie dostępności do boisk dzieci nie uczęszczających na zajęcia płatne. Wiele do życzenia pozostawia kultura jazdy kierowców prowadzących pojazdy mechaniczne. Ścieżki rowerowe czy przeprawy rowerowe są niebezpieczne szczególnie poza dużymi aglomeracjami. Nie widzimy sukcesów programów rządowych aktywujących dzieci. Zwiększenie o blisko 100 proc. środków publicznych na realizację programów pobudzających aktywność fizyczną dzieci i młodzieży nie przełożyło się na realizację tego celu. Zmalał odsetek dzieci i młodzieży (w wieku 11 – 17 lat) podejmujących aktywność fizyczną w wymiarze zgodnym z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) – co najmniej 60 minut dziennie przez 7 dni w tygodniu. Większą, od zakładanej, aktywność odnotowano jedynie wśród dziewcząt.
zobacz również: aktywność fizyczna u osób po 60 roku życia
Powielamy schematy?
Dzieci mają wrodzoną potrzebę ruchu. Związane jest to z mechanizmami poznawczymi. Oznacza to, że natura wykonuje za nas większość pracy my powinnismy zachęcać dzieci do ruchu. Dzieci powielają schematy jakie obserwują w swoim środowisku jeśli chcemy zachęcić je do sportu najprościej będzie zastąpić zmuszanie do zajęć wspólnym wykonywaniem aktywności. Dziecko patrząc na aktywnych rodziców czy dziadków ma większą szansę na ruch. „Aktywni nastolatkowie to później prawdopodobnie aktywni dorośli” – mówi dr Regina Guthold z WHO
Naukowcy z WHO podkreślają również fakt, że istnieje również coraz więcej dowodów na to, że ruch jest dobry dla rozwijającego się mózgu. Dzieci, które regularnie uprawiają sport „rozwijają lepsze funkcje poznawcze, łatwiej się uczą, wykazują więcej zachowań prospołecznych” – mówi dr Guthold.
U dzieci i młodzieży, która nie jest aktywna fizycznie
U dzieci, których poziom dziennej aktywności ruchowej nie spełnia zalecanego przez WHO minimum, należy zacząć od niewielkiej ilości aktywności fizycznej i stopniowo zwiększać czas jej trwania, częstotliwość i intensywność w czasie. Wspólne spacery to świetny początek aby przerwać to zamknięte koło.
Rejestracja
USG rehabilitacja Warszawa | Rehmedicon
ul. Lisowska 23
01-820 Warszawa
e-mail: rehmedicon@rehmedicon.com
Tel: 22 468 10 88