Staw kolanowy

Budowa anatomiczna kolana: Staw kolanowy (articulatio genus) to największy staw człowieka, ze względu na swoje umiejscowienie, budowę i funkcje jest najbardziej narażony na urazy. Kolano jest stawem zawiasowym łączy udo z podudziem. Podczas chodu na kolano działa duża siła. Najmocniejszym mięśniem stawu jest mięsień czworogłowy (musculus quadriceps femoris) .

W kolanie znajdują się dwie łąkotki, które w czasie ruchów dopasowują powierzchnie stawowe. Mechanicznie jest to staw zawiasowy, umożliwiający zginanie i prostowanie oraz rotację, przy zgiętym stawie. 

Staw kolanowy wzmocniony jest więzadłami:

• zewnętrznymi czyli pobocznymi oraz więzadłami torebki stawowej
• więzadłami wewnętrznymi – krzyżowym tylnym i krzyżowym przednim.

Rzepka znajduje się w przedniej części stawu kolanowego, w zagłębieniu rzepkowo-udowym kości udowej. Do jej podstawy przyczepia się mięsień czworogłowy uda, natomiast wierzchołek to miejsce przyczepu więzadła rzepki. 

Kolano skoczka przyczyny

potoczna nazwa entezopatii więzadła rzepki, czyli zmian powstających w wyniku przeciążenia wierzchołka rzepki lub zmian zwyrodnieniowych w jej obrębie. Przyczyną pojawiania się dolegliwości o nazwie kolano skoczka najczęściej jest nadmierna aktywność. Szczególnie narażeni na kolano skoczka są koszykarze, siatkarze, piłkarze ręczni oraz piłkarze nożni. Kolano skoczka to także dolegliwość osób często wykonujących wyskoki i podskoki. Im cięższa jest osoba skacząca, tym większe obciążenie kolana i rzepki.

 

Do kolana skoczka mogą prowadzić zaburzenia ustawienia i anatomii rzepki, zaburzenia osiowego ustawienia kończyny dolnej, przeciążenia stawu kolanowego niezwiązane z uprawianiem sportu (nadwaga ma znaczenie w przeciążeniu kolana).

Kolano skoczka objawy

Pacjenci z „kolanem skoczka” odczuwają ból i tkliwość w obrębie więzadła rzepki, w okolicy przyczepu do rzepki przy ruchach związanych z napięciem mięśnia czworogłowego (podskoki, przysiady). W miejscu dolegliwości pojawia się obrzęk, a w miarę rozwoju choroby występuje osłabienie oraz zanik mięśnia czworogłowego.
Zaawansowanie choroby można podzielić na cztery stopnie:

• stopień 1 – ból występuje tylko po aktywności fizycznej,
• stopień 2 – ból pojawia się już w czasie rozgrzewki, następnie znika aby znów powrócić po grze. 
• stopień 3 – ból występuje w czasie aktywności fizycznej
• stopień 4 – naderwanie więzadła i osłabienie aparatu wyprostnego kolana aż do całkowitego zerwania więzadła rzepki.

Zobacz również:

Staw kolanowy budowa

Kolano biegacza

Kolano skoczka leczenie

Na wizycie u lekarza ortopedy można wykonać badanie USG, które określa rozległość uszkodzenia więzadła.Lekarz może zadecydować o podaniu leku dostawowo. Leczenie choroby w fazie początkowej (stopień 1 i 2) można rozpocząć od leczenia zachowawczego. Zaleca się odpoczynek, okłady i masaże lodem, leki przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Podstawą skutecznego leczenia jest fizjoterapia, która ma za zadanie odciążyć bolesną okolicę, uelastycznić więzadło i poprawić balans mięśniowy całej kończyny dolnej. Stosunkowo często w tym przypadku fizjoterapeuci proponują:

• zabieg fala uderzeniowa na kolana
• terapia manualna na kolana
• ćwiczenia dobrane indywidualnie na kolana
• laseroterapia na kolana
• krioterapia na kolana

przypadku bardzo rozległych zmian, a także takich, które długo nie poddają się leczeniu, ortopeda może rozważyć leczenie operacyjne.